Lokale Partij Leiderdorp

Geschiedenis van de Lokale Partij Leiderdorp (LPL)

In 1993 werd de politieke partij Burger Belangen Leiderdorp (BBL) opgericht met het doel de belangen van de inwoners van Leiderdorp te behartigen. Rond het jaar 2000 trad de heer Hugo Langenberg toe tot de VVD, waar hij aanvankelijk als bestuurslid betrokken was. Tijdens de verkiezingen van 2002 werd hij fractievoorzitter van de VVD. In 2006 verliet hij de VVD en richtte hij een eenmansfractie op onder de naam Liberaal Leiderdorp.

In 2010 trad Hugo Langenberg toe tot BBL, waar hij zich tot 2014 actief inzette. Toen BBL in 2014 werd opgeheven, besloot Hugo Langenberg, samen met Koos Koster, wijlen Joop van den Hoogt en Angelique Beekhuizen een nieuwe politieke weg in te slaan. Ze richtten de Lokale Partij Leiderdorp (LPL) op, met als doel de zelfstandigheid van Leiderdorp te waarborgen en het lokaal beleid te versterken.

De LPL begon haar reis met twee zetels. In de daaropvolgende verkiezingen van 2018 groeide het aantal zetels naar vier en in 2022 zelfs naar zes zetels, waardoor de LPL de grootste partij in de Raad werd. Gedurende deze periode heeft de partij consistent gepleit voor de zelfstandigheid van Leiderdorp, met een sterke focus op het belang van de Leiderdorpers.

De prioriteiten van de LPL omvatten de bevordering van de sociale woningbouw, het behouden van gemeentelijke autonomie bij taken zoals afvalinzameling en groenonderhoud, en het waarborgen van een goed sociaal beleid. De partij streeft naar een verantwoord financieel beleid en legt de nadruk op woningbouw, ouderenzorg, jeugdvoorzieningen, goede schoolgebouwen en vitale sportverenigingen. Tijdens de coronaperiode heeft de LPL bijvoorbeeld ook sterk gemaakt voor lokale initiatieven zoals financiële ondersteuning van verenigingen en bijvoorbeeld duurzame

verlichting bij buitensportverenigingen, waardoor energielasten beheersbaar werden..

De LPL heeft zich ontwikkeld tot een stabiele lokale partij, met de zelfstandigheid van ons dorp als prioriteit nummer 1. Die zelfstandigheid kunnen we behouden door op uitvoerend beleid samen te werken met andere gemeenten, maar altijd de bestuurlijke autonomie als uitgangspunt te nemen.