Wat betekent het als iemand tegen je zegt dat je een held bent?
Blink je dan uit in bijvoorbeeld moed?
Of bedoelen ze juist het tegenovergestelde, dat je een held op sokken bent?
Het woord ‘held’ als uitblinker lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn geraakt aan deze tijd,
de wereld van het Corona virus.
De zorgverlener, de winkelmedewerker, de schoonmaker bijvoorbeeld zijn helden.
Gezien mijn achtergrond als onderwijzer gaat mijn aandacht in het bijzonder uit naar de onderwijsgevende in deze tijd.
Hij kiest voor het werken in het onderwijs vanwege de interactie en het persoonlijke contact met leerlingen van alle leeftijden.
Je hebt een voorliefde om hen kennis en vaardigheden bij te brengen.
De klas is jouw klas. Een jaar lang zorg je voor deze groep leerlingen en werk je samen.
Je sluit het jaar af met toetsen, een musical en kamp, een examen.
Je deelt lief en leed met de leerlingen van je groep.
De docent in deze tijd is gedwongen onderwijs op afstand te verzorgen.
Geen aai over de bol, geen schouderklopje en geen hand.
En toch lukt het deze docent om d.m.v. de huidige technologie dicht bij de klas te blijven.
Het is tenslotte zijn klas, zijn verantwoordelijkheid ook.
Hij blijft daarom onderwijs geven en zorgt er misschien wel meer dan hiervoor voor dat de leerlingen zich gezien en gehoord voelen. Wat wel kan is een knipoog, een glimlach, een bemoedigend woordje.
Misschien wel een keer extra (video)bellen of mailen.
Hij blinkt uit in zijn streven de kinderen te blijven zien in alle opzichten.
Hoe zal hij zich voelen als hij met zijn groep kinderen dit schooljaar afsluit.
Want volgende schooljaar is het virus nog niet de wereld uit.
Lukt het hem dan om van een nieuwe groep zijn groep te maken?
Op afstand of al wat dichterbij?
Vast wel, maar het vraagt veel van hem.
Geeft u de docent een knipoog?
Eric Filemon,
Raadslid LPL
Leiderdorp.
